Μια ολόκληρη ζωή χαραγμένη πάνω σε δίσκους των 78στρ...

Η Μπύρα του Πίκινου

Ο Μπαλζάκ στην „Εξαδέλφη Μπέττα“ γράφει πως, όταν ο καλλιτέχνης ξεμένει από εμπνεύσεις, γίνεται κριτικός!

Όσο όμως υπάρχουν άνθρωποι, οι εμπνεύσεις ποτέ δε στερεύουν (πόσο μάλλον oι κριτικές!). Άλλωστε, δε φαντάζομαι να πιστέψατε στα σοβαρά, ότι θα σας αφήναμε φέτος δίχως τραγούδια!

Ιδού, λοιπόν, ένα θέμα που ξεφεύγει από τα καθιερωμένα!

Τις θερμές μας ευχαριστίες στον δεξιοτέχνη του μπουζουκιού Κώστα Μαντέλο, που μας τίμησε με το παίξιμό του.

Τα σέβη μας στον Δημήτρη Αγγελόπουλο, που με την εξαιρετική του φωνή ζωντάνεψε το ξεσηκωτικό αυτό σερβικάκι!

Δημήτρη Ν., καλή μας συνέχεια, αδελφέ μου!

♠ ♣ ♥ ♦   Ο ΣΥΛΛΕΚΤΗΣ   ♠ ♣ ♥ ♦

Είμαι 'γω το συλλεκτάκι                         οργανάκια και μπομπίνες

κι όλο στο Μοναστηράκι                         τα τσιμπάω με δυο χήνες

βρίσκω πράμμα διαλεχτό                       τους μπερδεύω στο λεπτό.

       ♠ ♣ ♥ ♦

Στου ρεμπέτικου τους θρήσκους             να λιγώνω μερακλήδες              

δίνω γραμμοφώνου δίσκους                    να τυλίγω παραλήδες

δίχως πίστωση καμμιά                           έτσι κάνω τη ζημιά.

                                                      ♠ ♣ ♥ ♦

Στις δημόσιές μου σχέσεις                     μίσος και αντιζηλία                   

εμποράκος και μπαμπέσης                    πονηριά, λυκοφιλία                  

όλο στήνω μηχανές                                μα βαστάω πισινές.                  

        ♠ ♣ ♥ ♦

Εφετζής και τρακαδόρος                       σαν ακούραστος εργάτης

θόρυβος πολύς και ντόρος                     του ρεμπέτικου προστάτης

με κοιτούν σαν τους μιλώ                       το σεντούκι μου φυλώ.