Δευτέρα 14 Μαρτίου 2011

Μια σύνθεση, ένα πείραμα, ποικίλες αντιδράσεις!

Η Μπύρα του Πίκινου


Έπεσε στα χέρια μου μια παλιά πλάκα γραμμοφώνου, δυστυχώς σε άσχημη κατάσταση. Η (μαύρη) ετικέττα είναι εντελώς φθαρμένη, δεν διακρίνεται ουσιαστικά κανένα στοιχείο. Επιπλέον, παίζει μονάχα η μια πλευρά του δίσκου.

Με τη βοήθεια φίλου που καταγίνεται εδώ και χρόνια με γραμμόφωνα, καταφέραμε να μετατρέψουμε το τραγούδι σε ψηφιακή μορφή και ορίστε το αποτέλεσμα των κόπων μας:


Ενθουσιαστήκατε;! Αν ναι, λυπάμαι: άνθρακες ο θησαυρός!


Στο ακόλουθο video παρουσιάζεται η...«αυθεντική» εκτέλεση του τραγουδιού,  σε δικούς μου στίχους και σύνθεση του σπουδαίου μουσικού και φίλου Δημήτρη Ν. (για στίχους και λοιπές λεπτομέρειες, κοιτάξτε τα σχετικά σχόλια στο κάτω περιθώριο του video).



Ο Δημήτρης είχε την εξαίσια ιδέα-βόμβα, πρωτού παρουσιασθεί επίσημα το τραγούδι, να το ντύσει ψηφιακά ώστε να φαντάζει παλιό και ξεχασμένο, με σκοπό βέβαια να ζυγιστούν και οι αντιδράσεις!

Η ιστορία έλαβε σε χρόνο-ρεκόρ διαστάσεις και συζητήθηκε στα δύο μεγάλα fora του ρεμπέτικου, συγκεκριμένα εδώ, όπως επίσης κι εδώ.


Τα συμπεράσματα και τα (ενδεχόμενα) σχόλια σχετικά με το τραγούδι σας ανήκουν δικαιωματικά. Προσωπικά, επιβεβαίωσα για πολλοστή φορά τις κρίσεις μου για τα κρατούντα στο ρεμπέτικο χώρο...


Υποσχόμαστε πως όσο τα τραγούδια θα έχουν κάτι να πουν, θα συνεχίζεται και η προσπάθεια. Διασκεδάζουμε αφάνταστα στο δημιουργικό μας ταξίδι και πλέουμε -γελώντας ξεκαρδισμένοι!- σε άλλα νερά!    



Πίκινος

3 σχόλια:

  1. Πολύ ωραίο, και από λόγια και από μουσική. Στο μεταξύ, άν άκουγα την γρατσουνισμένη εκδοχή μαζί με παλιές ηχογραφήσεις δεν θα την ξεχώριζα, ότι είναι καινούργιο τραγούδι. Και δεν ξέρω γιατί αλλά το προτιμάω με θόρυβο! Ίσως επειδή φτιάχνει ατμόσφαιρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σε μια σημερινή αναζήτηση, ανακάλυψα ότι το τραγούδι φιλοξενήθηκε κι εδώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή